Page 27 - Πρακτικά εκδήλωσης με θέμα: "Ο ελληνικός και οικουμενικός λόγος του Καβάφη"

ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΩΣΤΑ ΚΑΒΑΦΗ – 3/8/2013

εικόνα, αλλά τουλάχιστον απ’ ό,τι είπαν ανεσύρθησαν όλα και πήγαν στην
Αγγλία.

Εκεί άρχισε ο μεγάλος αγώνας ανάμεσα στον Έλγιν και στο

κράτος, πόσο θα τα πουλήσει, πού θα είναι και αυτά σε μια αποθήκη αφημένα
για πολλά χρόνια, περίμεναν την τύχη τους. Είπαν ότι όλα τα πήρε το κράτος

αλλά εγώ είχα διαβάσει πριν από 10 χρόνια ότι ένας απόγονος του Έλγιν είχε
μέσα στην αυλή του, στο περιβόλι του, κιονόκρανα επάνω στα οποία είχε τη

σταχτοθήκη του και κάπνιζε, εν ανέσει, καμαρώνοντας ότι αυτά είναι από
εκείνα που είχε φέρει ο μακρινός του πρόγονος. Δηλαδή ούτε αυτά που είπαν

ότι πήγαν όλα στο Μουσείο, δε θα είναι ενδεχομένως αληθή.

Αυτά τα είπαμε λοιπόν προτάσσοντας ένα ιστορικό πλαίσιο για
να δείξουμε ότι την εποχή εκείνη που έγιναν αυτά, οι Άγγλοι διανοούμενοι δεν

υπεδέχθησαν με χειροκροτήματα την πράξη του Έλγιν. Υπήρξαν μεγάλες
αντιδράσεις, σημαντικότερη από τις οποίες ήταν του Λόρδου Βύρωνα. Ο

Λόρδος Βύρων μάλιστα είχε γράψει ένα περίφημο ποίημα τότε, την «Κατάρα
της Αθηνάς» και μιλάει σ’ αυτά και καταφέρεται εναντίον του Σκώτου –Σκώτος

ήταν ο Έλγιν- με πολύ σκληρά λόγια, θ’ αξίζει τον κόπο όχι να το διαβάσω
γιατί δε διαβάζω και καλά την ποίηση αλλά είναι και λίγο μεγάλο, αλλά είναι

καυστικό.

Τότε λοιπόν ξεκίνησε ο αγώνας, ανάμεσα σ’ εκείνους που
ήθελαν τ’ αγάλματα, δεν ήταν πολλοί, σ’ εκείνους οι οποίοι καυτηρίαζαν την

πράξη. Και εδώ ακριβώς είναι ότι υπήρξαν πράγματι επιφανείς Άγγλοι, που
άνοιξαν έναν αγώνα δημοσιευμάτων ως προς την πράξη αυτή της λεηλασίας.

Όταν το πλήρωμα του χρόνου ήρθε και ο Καβάφης άρχισε να επιφαίνεται και
να διακρίνεται, ως πνευματικός άνθρωπος και αυτό θέλω να τονίσουμε, ότι η

ευθύνη των πνευματικών ανθρώπων είναι, όταν τα γεγονότα προκαλούν, όταν
δηλαδή γεγονότα τέτοιας μορφής προκαλούν, θα πρέπει ο πνευματικό

άνθρωπος να βγαίνει μπροστά.

Η σημερινή ελληνική κοινωνία τα έχει με τους πνευματικούς
ανθρώπους γιατί για θέματα πολύ καυτά δεν ακούγονται, δε φαίνονται. Τότε

λοιπόν ο Καβάφης έγραψε δυο δημοσιεύματα σε περιοδικά της εποχής. Το
ένα ήταν με τίτλο «Τα Ελγίνεια μάρμαρα», όπου υπεραμύνεται ενός Άγγλου,

του Χάρισον που έγραψε ένα ωραίο άρθρο για την επιστροφή των μαρμάρων.

26