Page 6 - Πρακτικά εκδήλωσης με θέμα: "Ο ελληνικός και οικουμενικός λόγος του Καβάφη"
P. 6


ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΩΣΤΑ ΚΑΒΑΦΗ – 3/8/2013




σ’ ένα σύνολο αισθήματος μοναδικό και ολωσδιόλου διάφορο από το σύνολο
από το οποίο το έκοψε. Ο κακός ποιητής το ρίχνει μέσα σε κάτι χωρίς

συνοχή».

Η παρατήρηση ισχύει κατ’ αναλογίαν και για όλους που
ασχολούνται με το γράψιμο. Στις ποικιλίες αναδιφήσεις μου, σε όσα κατά

καιρούς έχουν γραφτεί για τον Αλεξανδρινό, πολλές φορές έπεσα σε
επαναλήψεις και επικαλύψεις απόψεων, άλλοτε αμέσως αναγνωρίσιμες και

άλλοτε δεξιοτεχνικά καλυμμένες.

Ο Κωνσταντίνος Καβάφης (1863-1933), ποιητής του
περιφερειακού ελληνισμού, γεννημένος και μεγαλωμένος στην Αλεξάνδρεια

της Αιγύπτου από γονείς Κωνσταντινουπολίτες, είναι μείζων ποιητής.
Μέγιστος θα λέγαμε, χωρίς κανέναν δισταγμό. Ένας από τους

ου
ου
σημαντικότερους ποιητές του τέλους του 19 και κυρίως του 20 αιώνα, όχι
μόνο της Ελλάδας αλλά και του κόσμου ολόκληρου.
η
Το 1938, ο Άγγλος συγγραφέας E.M. Forster, αφιερώνει τη 2
έκδοση του βιβλίου του «Alexandria, a history and a guide», στον Κ.Π.
Καβάφη: «To C.P. Kavafis, Greek by birth, Alexandrian in spirit and a great

poet» (στον Κ.Π. Καβάφη, Έλληνα την καταγωγή, Αλεξανδρινό το πνεύμα και
μεγάλο ποιητή). Κρατάμε την καταληκτική φράση.

Προσπαθώντας ν’ ανιχνεύσουμε τους λόγους της μεγαλοσύνης

του Καβάφη, μιας μοναδικότητας που ξεπερνά τα στενά ελληνικά πλαίσια και
αποκτά παγκόσμιο χαρακτήρα, θα μέναμε πρώτα και κύρια στην ίδια την

ποίησή του. Είναι ποίηση ανθρωποκεντρική, φιλοσοφική και φιλοσοφημένη.
Είναι ποίηση που παρατηρεί τη ζωή και την ιστορία και φθέγγεται με λόγο

καίριο και βαθυστόχαστο.

Η ιστορική του αίσθηση τον κάνει οξύτατα σύγχρονο. Μιλά για
το παρόν μέσα από πρόσωπα και προσωπεία του παρελθόντος. Μιλά για τον

έρωτα και τα γηρατειά, για το χρόνο και το θάνατο, για τη δύναμη και την
εξουσία, για την απάτη και τον εμπαιγμό, για τις μικρές χαρές και τις μεγάλες

απώλειες.

Με τρόπο απλό και διατύπωση πυκνή, αναφέρεται στο σώμα
και την ψυχή, στην ηδονή και τη στέρηση, στα πάθη και στα παθήματα των

ανθρώπων. Κι όλα αυτά με γλώσσα σημαίνουσα και σημαντική, με δραστική




6
   1   2   3   4   5   6   7   8   9   10   11