Page 41 - Πρακτικά εκδήλωσης με θέμα: "Ο ελληνικός και οικουμενικός λόγος του Καβάφη"
P. 41
ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΩΣΤΑ ΚΑΒΑΦΗ – 3/8/2013
θέλετε μέσα από τον όλο μας βίο, σήμερα μπορούμε να προσεγγίζουμε το
έργο του Καβάφη τελείως διαφορετικά, όχι πια με το ιαμβικό ή με το κλασικό ή
με το μοντέρνο ή μεταμοντέρνο γράψιμο και την όποια κριτική κάνουμε, όπως
είπε και η Μαρία Στασινοπούλου, αλλά και με τα ιστορικά περιγράμματα και το
κυρίως ιστορικό στοιχείο στην ποίηση του Καβάφη, νομίζω ότι μπορούμε
πράγματι να ξαναδιαβάζουμε –εξάλλου αυτό δεν είναι το κέρδος, η φιλοσοφία,
το να ξανακάνεις βίωμά σου μετά από χρόνια αυτό που κάποτε είχες δει με
άλλα, τελείως διαφορετικά μάτια, από άλλη οπτική γωνία.
Πιστεύω ότι αυτό πια κάνουμε όλοι, ίσως όπως και σε πολλά
άλλα πράγματα, πολιτικά και κοινωνικά, έχουμε απομακρυνθεί από ακρότητες
ή από τελείως αγκυλώσεις και φόρμες. Φυσικά, και κλείνω μ’ αυτό, κι ο
Καβάφης δεν ήταν εύκολος άνθρωπος, ιδιαίτερα από μια ηλικία και μετά που
κλείστηκε στον εαυτό του, που καθόταν στο κρεβάτι του ή στο τραπέζι του ή
στο γραφείο του, όποιος έχει πάει στην Αλεξάνδρεια και δει πώς είναι
διαμορφωμένο το σπίτι του θα καταλάβει τι λέω, κάθεται σε μια μεριά και έχει
το δικό του τρόπο σκέψης και προσέγγισης για τα όσα έχει ζήσει..
Το λέγαμε νομίζω χθες που συζητούσαμε, είναι χαρακτηριστικό
και το έχω αυτό το βιβλίο, είναι ένα ιδιαίτερο βιβλίο, «Ο Καβάφης του
Σεφέρη». Ο Σεφέρης αφιέρωσε πολύ σημαντικό χρόνο και με πολλές
παρατηρήσεις πάνω στο Καβαφικό έργο.
Ποτέ δεν το προχώρησε μετά το 1951, άλλοι λένε ότι αυτό
οφείλεται στο θάνατο του αδερφού του που όλα αυτά τα έβαλε στη μπάντα
αλλά όλα αυτά βρέθηκαν και βγήκαν μετά, οι προσεγγίσεις λοιπόν του Σεφέρη
πάνω στο έργο του Καβάφη ιδιαίτερα σημαντικές, κριτικές, θετικές ή όχι, το
συζητούσαμε προχθές, ως ένα στοιχείο που νομίζω αναφέρεται ότι ο Σεφέρης
είχε στείλει κάποια από τα ποιήματά του, αυτά που είχαν εκδοθεί σ’ ένα βιβλίο
στον Καβάφη και φυσικά αφού δεν έχει καταγραφεί τίποτα ούτε είχε πει,
βρέθηκε το βιβλίο με άκοφτες σελίδες, ούτε καν το είχε διαβάσει. Όπως και
του Καρυωτάκη, που του είχε στείλει τα ποιήματά του και βρέθηκαν στη
Βιβλιοθήκη άκοφτα.
Θα ήθελα να κλείσουμε αυτή τη βραδιά, θα ήθελα να διαβάσω
το «Περιμένοντας τους βαρβάρους» λόγω εποχής μνημονιακής, αλλά δε θα το
κάνω. Θα μου επιτρέψετε να κλείσουμε τη βραδιά διαβάζοντας μόνο ένα
ποίημα που το έχουμε μάθει όλοι, γι’ αυτό, σκόπιμα, το έχουν επιλέξει η
40
